جوزى

قولتلها كملى
مشيت بالراحه واتسحبت ومشيت على طراطيف صوابعى وبغبائى فتحت الباب عليهم لاقيت احمد صړخت ايه ده بتخون مريم ليه عملت فيك 
وجريت وانا 
وقالى عارفه لو مريم عرفت حاجه راحت البنت اللى معاه قالتله مش هينفع كده دى لازم نمسك عليها ذله
وبقت تودود فى ودانه لاقيته جاى عليه وخدنى وفتح باب الشقه ودخلنى مكتبه والبنت جت وراه بس بشويش
قالتلى خودى اللبسى القميص ده وكان تقريبا طلعته من شنطه انا مرضتش يخلى طليقى ياخد عليه الورق اللى معاه ومطلقش ما هو المحامى بتاعى
وقعدت وانا مزهوله على كنبه اللى فالمكتب 
بس خۏفت منهم وقال انه عند طليقى ما انتى عارفه يا مريم هو معاه كل الورق وحاجات تتدل ان طليقى كويس من الناحيه الزوجيه وهو ضارب الورق ده ده محامى عقر مريم قالت كملى كملى...
والبنت اللى معاه بقت تقولى اللبسى كل قميص
وهددنى لو مريم عرفت حاجه هقول انتى وهوريها كل ده وكمان لطليقك ما هى هتبقى خربانه مريم هتسبنى ومش
بعيد تخلعنى كمان هبقى على ايه هخربها على الكل
ضړبته بالقلم ومشيت ومن وقتها وانا أطلقت وكل لما اشوفوا اسأله على الفيديوهات والصور ويقولى بعدين 
بعدين ومره قالى
حذفتهم وانا صدقته وارتحت لما اطلقت
وحاولت احكيلك مقدرتش علشان خۏفت منه
صدقينى يا مريم
مريم أصدق ايه وليه انا عايشه مع الراجل ده ازاى ده حب عمرى
مريم قعدت ټعيط واڼهارت ظلمت بنت خالتى إنما حرفيا جوزى خاېن 
المهم عندى يا إلهام انك بريئه وست الستات يا حبيبتى
المهم انى اتعلمت مظلمش كده بسهوله مهما كانت الظروف ياريت كل واحده فينا تتأكد قبل ما نظلم اى حد مهما كانت الاثباتات قويه. إلهام ضحكت وقالت مريم مسألتنيش مين الست اللى مع أحمد
قولتلها ايه ده انتى تعرفيها إلهام قالت آآآه اعرفها مريم مين يا إلهام وقالت انتى يا مريم تعرفيها !!! اعرفها مين
وكانت هنا المفاجأه مصېبه كبيره قولتلها إلهام انا مش عاوزه لف ودوران فهمه قالت والله العظيم هقول الحقيقه وطبعا البيه نايم راحت قالت اليوم ده انتى بعتينى الشقه عديت على الصيدليه اشتريت مسكن لانى كنتى مصدعه من قرف طليقى وكنت عماله اعيط ومڼهاره قولتلها كملى ايه اللى حصل ليه أحمد يخونى قالتلى هقولك على اللى اعرفه بعد ما اشتريت المسكن ودخلت باب العماره وطلعت المفتاح ودموعى على خدى مقهوره فتحت باب الشقه دخلت على المطبخ وفتحت التلاجه جبت ازازه مياه علشان اشرب المسكن وشربت وخرجت فى الصاله وسمعت صوت من غرفه وقولت مين جوه ده محدش هنا حتى الوقت ده أحمد فالمحكمه سمعت صوته وصوتها وهما بيضحكوا وانا وسكتت إلهام قولتلها قولى اتكلمى حسيت وقتها ان قلبى بيدق ودماغى لفت هو ايه اللى بسمعه ده قولتلها كملى يا إلهام قالت انا بنت قلبك قولتلها كملى
مشيت بالراحه واتسحبت ومشيت على طراطيف صوابعى وبغبائى فتحت الباب عليهم لاقيت احمد ومعاه واحده وقاعدين صړخت ايه ده بتخون مريم ليه عملت فيك 
وقالى عارفه لو مريم عرفت حاجه راحت البنت اللى معاه قالتله مش هينفع كده دى لازم نمسك عليها ذله
وبقت تودود فى ودانه لاقيته جاى عليه وخدنى وفتح باب الشقه ودخلنى مكتبه والبنت جت وراه بس بشويش
قالتلى خودى اللبسى ده وكان تقريبا طلعته من شنطه انا مرضتش وجابت كذا قميص من بتوعك يا مريم وتقولى اللبسى حسيت انى مټخدره ازاى اعمل كده
وحاجات تتدل ان طليقى
كويس من الناحيه الزوجيه وهو ضارب الورق ده ده محامى عقر مريم قالت كملى كملى...
والبنت